കാലമെത്ര കടന്നു പോയി, കാത്തിരിക്കുന്നൂ
ഏറെ നാളുകളെണ്ണിയെണ്ണി മനംമടുത്തല്ലോ
ദൂരമെത്ര കടന്നു ഞാന്‍, വഴിനീളെ നീളുമ്പോള്‍
കാതമിനി ഞാനെത്രതാണ്ടണം ലക്‌ഷ്യമെത്തീടാന്‍
അമ്മതന്‍ മണിക്കുട്ടനായി ഞാന്‍ നടന്നപ്പോള്‍
തെല്ലുപോലും ഓര്‍ത്തതില്ല ഏകനാണെന്ന്
കാത്തുവെച്ചോരിളംനിലാവിന്‍ കുളിര്‍മ്മപോലെവേ
ഓര്‍ത്ത്തിടുന്നു പഴയകാല സ്മൃതിതാളങ്ങള്‍
പൂത്തുനില്‍ക്കും പൂവാടിതന്‍ സൗന്ദര്യമായി
ബാല്യകാലമെന്റെ മനസ്സിലോടിയെത്തുന്നൂ .
ഞാനുമെന്റെ കൂട്ടുകാരും ഒത്തുചേര്‍ന്നുള്ള
ജീവിതത്തിലെ നിറച്ചാര്‍ത്തിന്‍ ഉത്സവമേളം
ഞങ്ങള്‍ പാടിയ പാട്ടുകള്‍ തന്‍ മാധുര്യത്തില്‍
ഇന്നുമെന്റെ മനസ്സാകെ കുളിരുകോരുന്നു.
വന്മ്പനമാരില്‍ മുന്‍പനായി നിന്നോരാക്കാലം
ഇമ്പമേറിയ യുവത്വത്തിന്‍ പുഷ്കലകാലം .
എന്റെ ജീവിതനാടകത്തിന്‍ തിരനോട്ടത്തില്‍
മുഖം കാണിച്ചൊളിച്ചുപോയസുന്ദരിയെവിടെ
കാലമെത്ര കഴിഞ്ഞാലും ഞാന്‍ മറക്കുവതെങ്ങനെ
കാമിനി നിന്‍ ചേലൊത്ത സുന്ദരരൂപം
ജീവിതത്തില്‍ നിറം ചാര്‍ത്തിയയോര്‍മ്മകളായി
അരുമയാമെന്‍കുട്ടികളുടെ കുസൃതികള്‍ കാണ്‍കെ.
പ്രിയതമതന്‍ സ്നേഹത്തിലലിഞ്ഞ കാലം
കുടുംബജീവിതനാഥനായിഞാന്‍ വാണോരാ കാലം.
ജീവിതത്തിന്‍ സായന്തനമെത്തിയ കാലം
വേര്‍പാടിന്‍ വേദനയുമായ് ഞാന്‍ കഴിയുമ്പോള്‍
ആശ്വാസ കിരണമായി നീ വരികയില്ലേ,
കാത്തു കാത്തു ഞാനിവിടെ വസിച്ചീടുന്നു
എന്റെയോര്‍മ്മകള്‍, എന്റെജീവിത-
പ്പാതയില്‍ വീഴ്ത്തും സുവര്‍ണ്ണനാള
പ്രകാശവീചികളെന്നെപൊതിയുന്പോള്‍
ഞാന്‍ കൊതിച്ചോരാ ജീവിതത്തിന്‍
ലകഷ്യമായെന്നോ ; ഞാനെത്തിയോ
കാത്തിരിപ്പിന്‍ അന്ത്യമായെന്നോ
എന്റെ കാത്തിരിപ്പെന്റെ മാത്രം
സ്വകാര്യമായി ഞാന്‍; എത്രകാലം
മനസ്സില്‍ കാത്തു കാത്തിരുന്നെന്നോ
ഇന്ന് ഞാനറിയുന്നു
എന്റെ കാത്തിരിപ്പിന്റെ,
തീര്‍ച്ചയുള്ളോരവസാനം
എത്രപേര്‍ കൊതിച്ചു!
1 comment:
ഒരു നാള്‍ , ശുഭരാത്രി നേര്‍ന്നു പോയി നീ ....
ഇതിലേ .. ഒരു പൂക്കിനാവായ് വന്ന നീ ....
പ്രിയതമയോടുള്ള സ്നേഹം ...
നല്ല കവിത
ശുഭാശംസകള്‍...........
Post a Comment