മനുഷ്യന്‍ എത്ര സുന്ദരമായ പദം
എന്ന് പാടിയതരായാലും
നെഞ്ചിന്റെ ഉള്ളില്‍ നിന്നും
നീ നിന്നെ തന്നെ ആട്ടിയകറ്റുന്ന
കാലം ആഗതമായിരിക്കുന്നു.
കാലം വരച്ചിട്ട ചിത്രങ്ങള്‍ പോലെ
നീട്ടി യും കുറുകിയും കോണോടു കോണ്‍
ചേര്‍ന്നും ഉള്ള വരകള്‍ക്കിടയില്‍
ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യം
പോലെ മനുഷ്യന്‍.
നീ നിന്റെ ഉണ്മയെതന്നെ
ചോദ്യം ചെയ്തുതുടങ്ങുംപോള്‍
നേര്‍ത്ത വരപോലെ അകലെങ്ങളിലേക്ക്
നീ അലിഞ്ഞഞ്ഞലിഞ്ഞു
ഇല്ലാതാകുമ്പോള്‍
എനിക്ക് നേരെ വിരല്‍ ചൂണ്ടാന്‍
ഒരു ചൂണ്ടു വിരല്‍ നഷ്ടപെട്ടതോര്‍ത്ത്‌
വിലപിക്കാനെ എനിക്കാവൂ!
മനുഷ്യന്‍; ഒരു ചവാളിപ്പട്ടിയെപ്പോലെ
ആട്ടിയകറ്റുന്ന മറ്റൊരു
ആത്മാവില്ലാത്ത ജന്മമോ?
കാലത്തിന്റെ ഉത്തരം കിട്ടാത്ത
ചോദ്യത്തിന് മുന്നില്‍
നിസ്സഹായതയുടെ
നിഴല്‍ച്ചിത്രം പോലെ
പാവം മനുഷ്യന്‍ !
No comments:
Post a Comment