തോട്ടിറമ്പിലെ ജലത്തില്‍ തെളിയുന്ന
എന്റെ രൂപത്തിന് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഇളക്കം
തലക്കനം കൂടിയതിന്റെയോ, ഓളത്തില്‍ പെട്ട്
നിഴല്‍ ഇളകുന്നതിന്റെയോ ?
ആരോട് ചോദിക്കും ?
ചോദ്യം ചോദിക്കുന്നവരല്ലാതെ
ഉത്തരം തരാന്‍ കഴിവുള്ളവര്‍
ആരും നാട്ടില്‍ ഇല്ല എന്നതാണ് കഷ്ടം!
ജനിച്ചുവീണതു തന്നെ
ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിച്ചു കൊണ്ടായിരുന്നല്ലോ .
ആള്‍ക്കൂട്ടത്തില്‍ തനിക്കും ഒരസ്ഥിത്വം ഉണ്ട്
എന്ന് സ്ഥാപിക്കാന്‍ ഓരോരോ
മാര്‍ഗങ്ങള്‍.
അവസാനം ഉത്തരമില്ലാത്ത
ഒരു ചോദ്യമായി ഈ മരക്കമ്പില്‌
തൂങ്ങിയാടുംപോള്‍
ചോദ്യ ചിന്ഹങ്ങള്‍ പോലെ
കുറെയധികം
തലകള്‍ ആകാശത്തേക്ക് ദൃഷ്ടികള്‍ ഉയര്‍ത്തി
ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.
പാവങ്ങള്‍ ! ഉത്തരം കിട്ടാത്ത
ചോദ്യമായി
അവശേഷിക്കനാണല്ലോ
അവരുടെയൊക്കെ വിധിയെന്നോര്തപ്പോള്‍
മരക്കൊമ്പില് കണ്ണുകള്‍ തുറിച്ചു
നാക്ക്‌ പുറത്തേക്കു നീട്ടി
തുടകള്‍ മാന്തിപോളിച്ചുള്ള എന്റെ ആട്ടത്തിന്
ശക്തികൂടി!
3 comments:
മരക്കൊമ്പിലെ ചോദ്യച്ഛിഹ്നം
Janichu veenathu thanne chodyangall chodichu kondayirunnu.nannnayirikkunnu
മരക്കൊമ്പില് കഴുത്തൊടിഞ്ഞ ഒരു ചോദ്യ ചിഹ്നം....
Post a Comment