അച്ഛനുമമ്മക്കും ആറ്റുനോറ്റുണ്ടായ
കരിങ്കണ്ണന്‍കുഞ്ഞന്‍, കള്ളനിവന്‍
കണ്ണാലെ കാണ്മതു വെണ്ണീര്‍ ആകുമ്പോള്‍
അച്ഛനുമമ്മക്കും സന്തോഷം!
അയലതടുക്കളെ തീപുകയുംപോള്‍
അമ്മ വിളിചീടും കുഞ്ഞാ ;
കണ്ണൊന്നു പാളി നീ നോക്കൂ ;
മെല്ലെ ചിരിച്ചു കുഴഞ്ഞു കൊണ്ടാന്നവന്‍
മിഴി പാളി നോക്കിടും നേരം
തെയ്യ തിമൃതെയ് അടുക്ല കത്തുന്നു
തിത്തി തിമൃതെയ് തരികിട തെയ്
അങ്ങേലെ മാധവന്‍ തെങ്ങെ കേറി
കാശെത്ര ഉണ്ടാക്കുന്നെന്റെ കണ്ണാ
അച്ഛന്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ജീടും നേരം
കണ്ണന്‍ മിഴി പാളി നോക്കീടുന്നു
തെയ്യ തിമൃത തെയ് മാധവന്‍ പൊത്തോന്നു
തെങ്ങിന്റെ മണ്ടെന്നു താഴെ കിടക്കുന്നു
കുഞ്ഞന്‍ വളര്‍ന്നു കരിങ്കണ്ണന്‍ആയി
വീടിലും നാട്ടിലും പേര് കെട്ടൂ
അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും ഓമനയായി !
കരിങ്കണ്ണന്‍ കുഞ്ഞന്‍ , വളര്‍ന്നു വന്നൂ
കല്യാണപ്രായം കടന്നു വന്നു
അങ്ങേലെ പെണ്ണിനെ നോക്കിയ നേരം
കണ്ണ് തുടച്ചവള്‍ മെല്ലെയോതി
കല്യാന്മില്ലാതെ ചത്തുപോയാലും
കരിങ്കണ്ണന്‍ കുഞ്ഞനെ കേട്ടൂല ഞാന്‍
ഇങ്ങേലെ പെണ്ണിനെ കണ്ട നേരം
പന്ന് കരഞ്ഞു തല തള്ളി.. കല്യാനമെങ്ങാനും
നടത്തിയാല് പെരേന്റെ മണ്ടേല്
തൂങ്ങും , സത്യം!
നാട്ടിലെ മംഗളകാര്യങ്ങല്‍ക്കൊന്നിനും
കുഞ്ഞനെ ആരും വിളിക്കതെയായി
കുഞ്ഞന്‍ കരിങ്കണ്ണന്‍, സങ്കടപ്പെട്ടു
അമ്മയേം അച്ഛനേം തള്ളി പറഞ്ഞു
കാടും കടലും കടന്നു പോയി..
കാനനപാത മുറിച്ചുപോയി
എഴുനാളും, എഴോരുവര്‍ഷവും,
എഴോന്നുമാസവും
എത്തിയകാലം, മലയാള
സാഹിത്യ തറവാട്ടില്‍
കുഞ്ഞന്‍ കരിങ്കണ്ണന്‍
ജനിച്ചുവന്നു...
എന്നവന്‍ തന്നിടംകാലാല്‍ കയറിയോ
അക്കാലം സാഹിത്യം വഴിപിഴച്ചു !
കള്ളും, ചരസ്സും, ഭാന്ഗും
കുളിയില്ലാ തലയുമായ്
കരിങ്കണ്ണന്‍ കുഞ്ഞന്‍
മലയാള സാഹിത്യ വേദിയിലെ
മുടിയനാം പുത്രന്റെ
പ്രതിരൂപമായി..
ഫേസ്ബുക്കില്‍ , ട്വിട്ടെരില്‍,
ബ്ലോഗ്ഗിലും ഒക്കെ
കുഞ്ഞന്‍ കരിങ്കണ്ണന്‍ വാണിടുന്നു
ആരെങ്കിലും കഥ; കവിത
എഴുതിയെന്നാല്‍ കുഞ്ഞന്‍ കരിങ്കണ്ണന്‍
ചാടിവീഴും,
മേലും കീഴും നോക്കാതെ കൊണ്ടവന്‍
ച്ഛന്നം ഭിന്നം മുറിച്ചു വീഴ്ത്തും
പേടിച്ചു പേടിച്ചു പാവം
പാഞ്ഞു പോയെന്നാല്‍
കുഞ്ഞന്‍ കരിങ്കണ്ണന്‍
അലറിച്ചിരിക്കും!
കുഞ്ഞന്‍ കരിങ്കണ്ണന്‍
വാണിടുന്നൂ
കാലാതിവര്‍ത്തിയായി മരുവീടുന്നു..
കരിങ്കണ്ണന്‍കുഞ്ഞന്‍, കള്ളനിവന്‍
കണ്ണാലെ കാണ്മതു വെണ്ണീര്‍ ആകുമ്പോള്‍
അച്ഛനുമമ്മക്കും സന്തോഷം!
അയലതടുക്കളെ തീപുകയുംപോള്‍
അമ്മ വിളിചീടും കുഞ്ഞാ ;
കണ്ണൊന്നു പാളി നീ നോക്കൂ ;
മെല്ലെ ചിരിച്ചു കുഴഞ്ഞു കൊണ്ടാന്നവന്‍
മിഴി പാളി നോക്കിടും നേരം
തെയ്യ തിമൃതെയ് അടുക്ല കത്തുന്നു
തിത്തി തിമൃതെയ് തരികിട തെയ്
അങ്ങേലെ മാധവന്‍ തെങ്ങെ കേറി
കാശെത്ര ഉണ്ടാക്കുന്നെന്റെ കണ്ണാ
അച്ഛന്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ജീടും നേരം
കണ്ണന്‍ മിഴി പാളി നോക്കീടുന്നു
തെയ്യ തിമൃത തെയ് മാധവന്‍ പൊത്തോന്നു
തെങ്ങിന്റെ മണ്ടെന്നു താഴെ കിടക്കുന്നു
കുഞ്ഞന്‍ വളര്‍ന്നു കരിങ്കണ്ണന്‍ആയി
വീടിലും നാട്ടിലും പേര് കെട്ടൂ
അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും ഓമനയായി !
കരിങ്കണ്ണന്‍ കുഞ്ഞന്‍ , വളര്‍ന്നു വന്നൂ
കല്യാണപ്രായം കടന്നു വന്നു
അങ്ങേലെ പെണ്ണിനെ നോക്കിയ നേരം
കണ്ണ് തുടച്ചവള്‍ മെല്ലെയോതി
കല്യാന്മില്ലാതെ ചത്തുപോയാലും
കരിങ്കണ്ണന്‍ കുഞ്ഞനെ കേട്ടൂല ഞാന്‍
ഇങ്ങേലെ പെണ്ണിനെ കണ്ട നേരം
പന്ന് കരഞ്ഞു തല തള്ളി.. കല്യാനമെങ്ങാനും
നടത്തിയാല് പെരേന്റെ മണ്ടേല്
തൂങ്ങും , സത്യം!
നാട്ടിലെ മംഗളകാര്യങ്ങല്‍ക്കൊന്നിനും
കുഞ്ഞനെ ആരും വിളിക്കതെയായി
കുഞ്ഞന്‍ കരിങ്കണ്ണന്‍, സങ്കടപ്പെട്ടു
അമ്മയേം അച്ഛനേം തള്ളി പറഞ്ഞു
കാടും കടലും കടന്നു പോയി..
കാനനപാത മുറിച്ചുപോയി
എഴുനാളും, എഴോരുവര്‍ഷവും,
എഴോന്നുമാസവും
എത്തിയകാലം, മലയാള
സാഹിത്യ തറവാട്ടില്‍
കുഞ്ഞന്‍ കരിങ്കണ്ണന്‍
ജനിച്ചുവന്നു...
എന്നവന്‍ തന്നിടംകാലാല്‍ കയറിയോ
അക്കാലം സാഹിത്യം വഴിപിഴച്ചു !
കള്ളും, ചരസ്സും, ഭാന്ഗും
കുളിയില്ലാ തലയുമായ്
കരിങ്കണ്ണന്‍ കുഞ്ഞന്‍
മലയാള സാഹിത്യ വേദിയിലെ
മുടിയനാം പുത്രന്റെ
പ്രതിരൂപമായി..
ഫേസ്ബുക്കില്‍ , ട്വിട്ടെരില്‍,
ബ്ലോഗ്ഗിലും ഒക്കെ
കുഞ്ഞന്‍ കരിങ്കണ്ണന്‍ വാണിടുന്നു
ആരെങ്കിലും കഥ; കവിത
എഴുതിയെന്നാല്‍ കുഞ്ഞന്‍ കരിങ്കണ്ണന്‍
ചാടിവീഴും,
മേലും കീഴും നോക്കാതെ കൊണ്ടവന്‍
ച്ഛന്നം ഭിന്നം മുറിച്ചു വീഴ്ത്തും
പേടിച്ചു പേടിച്ചു പാവം
പാഞ്ഞു പോയെന്നാല്‍
കുഞ്ഞന്‍ കരിങ്കണ്ണന്‍
അലറിച്ചിരിക്കും!
കുഞ്ഞന്‍ കരിങ്കണ്ണന്‍
വാണിടുന്നൂ
കാലാതിവര്‍ത്തിയായി മരുവീടുന്നു..
1 comment:
തുടക്കത്തില്‍ നല്ല രസമായി വായിച്ചുട്ടോ.. പിന്നീടങ്ങ്‌ ആശയം ഇത്തിരി Confuse ആയി. താളമുള്ള വരികള്‍
Post a Comment