ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് ചില ചിതറിയ ചിന്തകള്‍

ജീവിതം കുടിച്ചു തീര്‍ക്കാന്‍ പറ്റാത്ത
കയ്പുനീരിന്‍റെ  വന്‍സമുദ്രമെന്നു ചൊല്ലിയത്  അമ്മ.
എത്തും പിടിയുമില്ലാത്ത പാമ്പും ഗോവണിയും
കളിയുമെന്നു പറഞ്ഞു കരഞ്ഞത് ഭാര്യ
വര്‍ണ്ണ പീലികള്‍ നിരത്തിയ
ആഘോഷമെന്നു ചൊല്ലിയത് കുട്ടികള്‍
നിലയില്ലാ കയത്തിലെ പിടിവള്ളിയെന്നു
പറഞ്ഞു  പുണര്‍ന്നത്‌ കാമുകി
എരിഞ്ഞു തീരാറായ വിളക്കിത്തിരിയുടെ
അവസാന ആളിക്കത്തലെന്നു
പറഞ്ഞു ദീര്‍ഘ ശ്വാസം
വലിച്ചു വിട്ടത് കാസരോഗിയായ
അയലത്തെ കാര്‍ന്നോര്

എനിക്ക് മാത്രം പറയാന്‍
ജീവിതത്തില്‍ ഒന്നുമില്ലെന്ന്
ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും
എനിക്കൊപ്പമുള്ളവരൊക്കെയും
എന്നെക്കടന്നു ബഹുദൂരം
മുന്പിലെത്തിയിരുന്നു.

കാലം കടലാസു  തോണിപോലെ
എന്റെ ജീവിതത്തെ
തള്ളിയും തലോടിയും
മുന്നോട്ടു നീക്കികൊണ്ടിരുന്നു

ഒരു വിഷാദ രോഗിയെപ്പോലെ
വിലപിക്കാനും

നഷ്ടപെട്ടതിനെക്കുറിച്ചോര്‍ത്തു
പഴമ്പുരാണം പാടുവാനും
ഞാനില്ല .

ഞാനൊന്നുമാത്രം  തിരയുന്നു
എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ
അവസാന മാത്ര
എത്രയരികിലെന്നു മാത്രം!